Introweek – Anja Janssen

In Introweek volgen we Kit en Tim. Kit gaat voor het eerst naar de universiteit in Tilburg, waar ze de introweek bijwoont om haar medestudenten te leren kennen. Na een hevige break-up heeft ze behoefte aan een nieuwe omgeving en nieuw gezelschap. Tim zit in zijn laatste jaar aan de universiteit en organiseert dit jaar de introweek, om verschillende redenen die hij liever niet met de eerstejaars deelt. Maar ook hij loopt tegen zijn grenzen aan door gebeurtenissen in zijn liefdesleven: zijn ex, Laura, zit mee in het bestuur en is niet van plan het hem makkelijk te maken. Om Laura jaloers te maken maakt hij met Kit de afspraak dat zij zal doen alsof ze zijn nieuwe vriendin is. Als dat maar goed komt…

Een ontluikende liefde in een regen van meters bier, zegt de tagline. En dat vat het boek eigenlijk ook perfect samen. Hoewel je weet dat het zich afspeelt op een campus, boordevol nieuwe studenten, uitdagingen die de hormonen prikkelen en liters bier, viel de hele setting toch een beetje tegen. Het was soms nogal vlak en cliché ingevuld, alsof studenten niets anders doen dan drinken en feesten. Wellicht is dat tijdens een introweek zo, maar ik miste wat nuance en dat gemis bleef tijdens het hele verhaal wat hangen.

Doordat de focus vanaf bladzijde één lag op de relatiebreuken van beide hoofdpersonages, was er weinig ruimte voor iets anders. Ik had vanaf het begin het gevoel dat ik een overkoepelende rode draad miste, die al die facetten van het studentenleven, de breuken en het volwassen worden met elkaar zou verbinden, maar achteraf gezien ging het hele verhaal over veel minder dan het had kunnen gaan en dat voelt als een gemiste kans. Enkel het einde maakt dat een beetje goed. Daar heeft Janssen opeens voor een diepgang gezorgd die doorheen de rest van het verhaal volledig afwezig is. Daardoor valt dat einde een beetje uit de toon, maar ik vind het wel een heel waardevolle toevoeging want het maakt dat het verhaal toch net dat tikkeltje meer inhoud krijgt.

De voorspelbaarheid stoorde mij dan weer minder. Hoewel je meteen bij de start al weet hoe het verhaal zal eindigen, past het wel bij dit genre en soort boeken. Je weet als je een boek als dit opneemt, dat je dat kan verwachten en clichés zijn er nu eenmaal omdat ze werken.

Had ik meer verwacht van Introweek? Zeker wel. Ik bleef door het oppervlakkige verhaal op mijn honger zitten. Er waren heel wat mogelijkheden om iets meer diepgang toe te voegen aan de personages, maar die kansen bleven onbenut, behalve op het einde. Als je behoefte hebt aan een luchtig verhaal zonder ingewikkelde plotlijnen, is dit boek zeker een goede tip. Maar ik blijf met het idee zitten dat Janssen hier meer mee had kunnen doen dan het vlakke verhaal dat nu wordt verteld.