Het geheim van Gargantis – Thomas Taylor (Emy)

Beleef het knotsgekke avontuur van Herbie!
Ben je ooit al eens in Owee aan Zee geweest? Dan weet je dat Herbie bijzondere dingen meemaakt. Toch slaat het avontuur in Het geheim van Gargantis alles! En met wie kan Herbie de avonturen beter meemaken dan met Violet? Precies, niemand. Violet is en blijft zijn beste vriendin en zij steunt hem door dik en dun. Zelfs wanneer er wel een hele bijzondere vondst in de lobby van het hotel ligt. En Herbie? Hij krijgt de taak om uit te zoeken wie de rechtmatige ontvanger moet zijn voor deze vondst. Hij is immers de beste gevonden-voorwerper die Owee aan Zee heeft. Lastig bij dit onderzoek is wel dat er meerdere mensen achter Herbie aankomen. Deze mensen vinden allemaal dat zij recht hebben op het bijzondere voorwerp, en ze worden niet aardiger richting Herbie. Zou dit komen doordat de storm lijkt te reageren op de vondst? Thomas Taylor zal jullie op de hoogte brengen van dit knotsgekke avontuur in Het geheim van Gargantis.

Het geheim van Gargantis is het tweede boek in de reeks van Taylor. Op sommige momenten in het boek komt dit ook wel duidelijk naar voren. Er wordt dan terug verwezen naar iets wat in het eerste boek uitgebreid naar voren komt. In één of twee zinnen wordt dan uitgelegd wat er voorheen was gebeurd. Hierdoor werd het verhaal voor de lezer toch goed te begrijpen, ondanks dat hij/zij het eerste verhaal misschien niet gelezen had. Thomas Taylor heeft hier goed op ingespeeld!

Het verhaal is geschreven voor de fantasierijke lezer van ongeveer negen jaar oud. Het hele verhaal is echt geschreven alsof het verteld wordt door Herbie. Het is alsof je als lezer op de schouder van Herbie zit en alles zelf meemaakt. Dit is fantastisch voor de jonge lezer die zich graag inleeft in verhalen. Ook worden er geen hele lastige woorden gebruikt, waardoor het verhaal heel goed te volgen is voor de lezer.

In de vergelijkingen die Taylor maakt tussen het boek en de werkelijkheid komt de manier waarop hij de doelgroep benadert ook erg duidelijk naar voren. Herbie geeft op den duur een beschrijving van de vissers weer. Dit is precies zo geschreven dat de kinderen er een perfect beeld bij kunnen krijgen: Weet je wat het is met de vissers in Owee aan Zee, ik vind ze er allemaal hetzelfde uitzien. Denk aan dikke gebreide truien, waterdichte jacks en baarden waar je een egel in zou kunnen verstoppen – dat is het wel zo’n beetje. Ondanks dat deze vergelijking hier en daar een tikkeltje een vooroordeel heeft, alsof iedereen met gebreide truien, waterdichte jacks en een lange baard een visser is, is het erg humoristisch en krijgen kinderen een goed beeld bij hoe de vissers eruit zien.

Helaas staan er ook wel af en toe wat fouten in de zinsopbouw. Een snelle lezer zal er waarschijnlijk overheen lezen, en sommige kinderen zullen het ook niet lezen. Voor de lezer niet erg storend, omdat het verhaal verder erg leuk is om te lezen.

Ook de verhaallijnen passen erg goed bij de doelgroep. De gebeurtenissen zijn spannend, maar ze lopen altijd goed af zodat de kinderen er niet bang van worden. Sommige dingen zijn zelfs erg herkenbaar, zoals wanneer Violet per se de schelp moet opwinden, omdat er een opwindgaatje in zit. Kinderen houden ook erg van dingen uittesten.

Thomas Taylor is erin geslaagd een fantastisch kinderboek neer te zetten. Echte vriendschap komt samen met avonturen. Spannende reddingsacties en erg vreemde mensen passeren regelmatig de revue en dat maakt het extra aantrekkelijk om Het geheim van Gargantis te lezen.