blogpost,  Recensie

Parel – Lucinda Riley (Valérie)

Celaeno D’Aplièse, kortweg Cece, blijft verweesd en onzeker achter nadat haar lievelingszus ‘Star’ zich van haar losgemaakt heeft om haar eigen leven op te bouwen. Nu de navelstreng tussen beide zussen doorgeknipt is, voelt Cece zich eenzaam en in de steek gelaten.
Met behulp van de coördinaten over haar afkomst en een oude foto die Pa Salt haar nagelaten heeft, ontdekt ze dat haar roots in Australië liggen.
Aanvankelijk zit Cece niet te springen om naar Australië te reizen. Ondanks het feit dat ze erg van reizen houdt, heeft de angst voor spinnen haar er altijd weggehouden. Daarom besluit ze om een tussenstop in Thailand te maken. Op Railay Beach had ze zich vroeger met Star erg gelukkig gevoeld. Maar met de feestdagen voor de deur is een slaapplaats vinden niet vanzelfsprekend. Nadat Cece een paar nachten op het strand doorgebracht heeft, ontmoet ze een mysterieuze man die zich ‘Ace’ noemt. Als beiden zich tot op zekere hoogte openstellen voor elkaar, ontstaat er een stormachtige romance.

Cece neemt Ace in vertrouwen over de zoektocht naar haar afkomst, waarop hij haar met behulp van een boek op het spoor van Kitty Mercer brengt. Een vrouw die veel aanzien genoot in de Australische parelvisserij in de jaren 1900.
Nadat Cece doorgereisd is naar Australië, wordt al snel duidelijk dat er nog een staartje aan haar Thais avontuur zal komen. Gefrustreerd en moe van alle tegenslagen vlucht ze met behulp van Chrissie, een balie-bediende van de luchthaven, naar Alice Springs. Chrissie reist haar achterna en samen komen ze dichter dan ooit bij de waarheid. Maar twijfels steken de kop op en als alles op losse schroeven komt te staan, is het maar de vraag of Cece bereid is om alles in het juiste perspectief te zien…

Parel is letterlijk alweer een pareltje om bij weg te dromen in de reeks van De Zeven Zussen!
Lucinda Riley slaagt er steeds weer in om feit en fictie mooi met elkaar te verweven tot een heerlijke roman.
Elke zus van de familie D’Aplièse werd geadopteerd uit een ander werelddeel en heeft naast haar eigen karakter ook haar eigen talenten. Dit keer neemt Riley ons mee naar het verre Thailand en Australië waar we ingewijd worden in de cultuur en het gedachtegoed van de Aboriginals. Omdat Cece artistiek aangelegd is, maken we eveneens kennis met specifieke Aboriginalkunst, schilderstechnieken en kunstenaars.

Op historisch vlak nemen we een kijkje in het leven van Kitty Mercer. Een sterke vrouw die in opstand kwam tegen de onderdrukking van de Aboriginals en die na heel wat tegenslagen als eerste vrouw aan het hoofd kwam te staan van een gerenommeerd bedrijf in de parelindustrie. Parels spelen dan ook een sleutelrol in het verhaal van Cece.
Wat hier telkens weer opvalt, is dat Lucinda Riley in elk verhaal bewust voor sterke vrouwen kiest die iets betekend hebben voor hun land of die bepaalde offers gemaakt hebben waardoor ze de geschiedenisboeken ingegaan zijn.

Lucinda Riley’s beschrijvingen voeren je mee op een bepaalde vibe waardoor je bijna echt de zon op je huid voelt branden, het zand tussen je tenen voelt kriebelen en je je op den duur zo inleeft in de personages dat je hun verdriet, pijn, onzekerheid, liefde en geluk met hen mee voelt. Hoe graag je het einde van een verhaal ook wil lezen, als het uit is komt steeds de ontnuchtering, het besef dat de personages enkel maar op papier bestaan en dat je hen nooit echt zal kunnen ontmoeten. Dat is jammer want ik had maar wat graag alle zussen eens ontmoet. Aangezien ik zelf geen broers of zussen heb, had ik stiekem wel graag een zus zoals Maia, Ally, Star of Cece gehad.

Zoals steeds kijk ik er ook nu al naar uit om in Maan te beginnen, het verhaal van Tiggy.

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *