Oude wonden – Yves Peirsman (Blogtour)

Adams leven wordt een stuk ingewikkelder als zijn moeder plotseling overlijdt. De omstandigheden rond haar dood laten veel vraagtekens na en ook de brieven die hij vindt tijdens het opruimen van haar huis zorgen enkel voor een zoektocht naar nog meer antwoorden. De identiteit van zijn vader is altijd een geheim gebleven en hij heeft nooit de drang gehad hem te zoeken, maar nu hij de brieven vindt, twijfelt hij. Daarnaast neemt zijn leven als escort ook een bijzondere wending door het aannemen van een nieuwe klant. Matthias Lybeer schotelt hem een gewetenskwestie voor: Vind jij dat we over andermans leven mogen beslissen? Hoe langer Adam nadenkt over die vraag, hoe sterker hij het vermoeden krijgt dat hoogleraar Lybeer duistere plannen heeft. Hebben de naderende rectorverkiezingen er iets mee te maken? En kan Adam ontdekken wat Lybeer precies van plan is? Of zet hij zijn eigen leven op het spel?

Oude wonden is het eerste boek dat ik lees van Yves Peirsman, maar smaakt zonder twijfel naar meer! Het is een echte misdaadroman die de lezer bezighoudt tijdens het lezen, maar ook als je het boek even weglegt. Het verhaal blijft door je hoofd rondspoken en als lezer blijf je nadenken over hoe het plot precies in elkaar zou kunnen zetten. Exact wat een goede misdaadroman moet doen.

Het ietwat bijzondere beroep van Adam en de dingen die hij meemaakt als escort zorgen vanaf bladzijde één voor een randje mysterie. Naast het feit dat het voor de meeste lezers een onbekende wereld is, maakt het ook dat je nieuwsgierig wordt naar welke geheimen Adam te horen krijgt. Zeker wanneer hij Lybeer ontmoet. Door de gewetenskwestie die hij Adam voorschotelt, gaat de lezer zelf ook aan het denken en begin je je af te vragen welke plannen de hoogleraar in petto heeft.

Naast de spannende verhaallijn die op die manier ontstaat, weet Peirsman ook een evenwicht te brengen in zijn boek door het verleden van Adam een belangrijke rol te laten spelen. Er komen enkele stevige thema’s aan bod, maar ze vormen zonder twijfel een meerwaarde en maken van dit boek een verhaal met meer diepgang dan het merendeel van de misdaadromans. Door die evenwichtige afwisseling tussen spanning en diepgang, is Oude wonden een boek dat de lezer boeit van begin tot eind. Enkel de laatste pagina’s laten de lezer een beetje onbeholpen achter. Het verhaal lijkt niet af, de echte ontknoping ontbreekt, waardoor je net niet helemaal overtuigd het boek dichtslaat. Desondanks smaakt het naar meer en kijk ik nu al uit naar nieuw werk van Yves Peirsman!