Wie ik gisteren was – Pamela Sharon (Blogtour)

Yara is zeventien als ze de diagnose CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom) krijgt. Ze besluit niet bij de pakken te gaan zitten en wil haar leven leven zoals ze het in haar hoofd had. Helaas steekt haar ziekte daar een stokje voor. Ze is snel moe, kan bijna geen fysieke inspanning leveren zonder daarna volledig uitgeteld te zijn en kan niet de zeventienjarige zijn die ze wil zijn. Omdat ze niemand durft toelaten, niet haar broer en zus, niet haar ouders en zelfs niet haar vrienden, zoekt ze een andere manier om te ontsnappen aan de realiteit. Evol, een hyperrealistische game waarin zij de hoofdrol speelt, slokt haar meer en meer op. Yara verliest zichzelf volledig in het spel en heeft moeite met de virtuele wereld te onderscheiden van de realiteit. In die realiteit ontmoet ze de bijzondere Finn, die er als eerste in lijkt te slagen heel dichtbij te komen…

‘Hoe lang is voor altijd? Soms is een seconde lang genoeg.
Ons altijd gaat langer duren dan een seconde.’

Pamela Sharon schreef eerder De geur van groen, een prachtig boek waarmee ze tweede eindigde in de schrijfwedstrijd van uitgeverij Moon en vorige zomer ook werd genomineerd voor Beste Boek voor Jongeren. In Wie ik gisteren was durft ze opnieuw rake thema’s aan te halen en ze deinst niet terug voor het doorbreken van sterke clichés. Tonnen respect!

‘Ik weet dat dit geen einde is. Dit is een begin, en bij elk nieuw begin verlies je iets. Maar bij verliezen hoort ook vinden.’

Net zoals in haar eerste boek kiest Sharon er hier opnieuw voor om een jongere aan het woord te laten die haar leven moet aanpassen door een beperking. In De geur van groen was het hoofdpersonage blind, in Wie ik gisteren was volgen we Yara met de diagnose CVS. Het respect waarmee de auteur hier (opnieuw) dit personage neerzet, vind ik heel mooi en zorgt ervoor dat je ook als lezer respect opbrengt en misschien nog intenser gaat meeleven met Yara. Daarnaast durft Sharon andere thema’s zoals geaardheid en gewicht heel subtiel in het verhaal verwerken. Ergens heeft ze het bijvoorbeeld heel kort over curvy girls en als je er niet echt op let of mee bezig bent, lees je er zonder twijfel overheen zonder er bij na te denken, maar ik vind het knap dat ze ook deze dingen in dit boek gebruikt en laat zien dat alle bestaande schoonheidsidealen of dingen die wij ‘gewoon’ vinden, niet per se zo moeten zijn.

‘Want wie ik gisteren was, zal ik nooit meer kunnen zijn, en wie ik morgen ben, wordt bepaald door vandaag.’

Naast het verhaal over Yara en haar ziekte, krijgt ook Evol een mooi plekje in het verhaal. Zo wordt onmiddellijk het thema gaming gebruikt (wat natuurlijk heel erg inspeelt op de wereld van jongeren), maar het gaat veel verder. De levenswijsheden waarmee Yara wordt geconfronteerd door het spelen van het spel, raken de lezer en zetten je aan het denken. Net zoals de verwijzingen naar de titel trouwens. Zo mooi!

Wie ik gisteren was is een prachtig verhaal dat door alle verschillende thema’s de lezer raakt en aan het denken durft zetten. Het zoeken naar je plekje op deze planeet en kunnen zijn wie je wil zijn, ondanks je beperking wordt door Pamela Sharon prachtig neergezet en maken van dit boek een mustread!

Morgen vind je speciaal voor de blogtour een interview met Pamela Sharon op Valeries Boekenwereld! Check ook de andere bloggers voor leuke deleted scenes, winacties en meer!