Leesbevordering: een strijd

Op 3 december vorig jaar kopte de nieuwsdienst van de VRT (Vlaamse nieuwszender): ‘Leesvaardigheid 15-jarigen daalt meer dan ooit…’. Uit nieuw onderzoek bleek dat het leesniveau van de Vlaamse 15-jarigen de afgelopen drie jaar harder gedaald is dan ooit. Nederland is er niet beter aan toe. Daar concludeert NRC dat bijna 25% van de 15-jarigen zo slecht leest, dat ze officiële mails, handleidingen of briefwisselingen niet begrijpen.

Bij het lezen van zulke krantenkoppen slaat mijn boekenhart meteen een slag over, maar bij het zien van volgende krantenkop krijg ik bijna een hartstilstand: ‘“School heeft me plezier van het lezen ontnomen”: hierom lezen deze 5 Vlaamse tieners minder‘. Ergens kunnen we als liefhebber van het boek hopen dat leerkrachten, en specifieker leerkrachten Nederlands, nog actief bezig zijn met leesbevordering. Van dit voordeel mocht ik toen ik een jaar of elf-twaalf toch nog genieten. Mijn leerkracht in het zesde leerjaar basisonderwijs was een voorvechter van boeken, lezen en alles wat daar bij komt kijken. Ik las al graag voor ik bij hem in de klas terechtkwam, maar de diepere passie is zeker in die periode aangewakkerd.

Als kinderen het van thuis niet meekrijgen, maar ook niet op school, waar dan wel? Ik hoop stellig dat we met z’n allen, boekenbloggers, recensenten, uitgevers, medewerkers, bibliotheekmedewerkers… ervoor kunnen zorgen dat die dalende trend snel verdwijnt en er opnieuw een positieve leescultuur ontstaat bij jongeren. Begrijp me niet verkeerd, er zijn zeker nog jongeren die wel houden van lezen en ik wil absoluut niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar de algemene trend is onrustwekkend.

Omdat het onderwerp me zo nauw aan het hart ligt, wil ik de komende weken elke dag een artikel besteden aan leesbevordering. Kunnen wij iets doen, als leesbeesten, leerkrachten, ouders? En zo ja, wat dan? Want elke kleine stap, elk klein vlammetje, zorgt ervoor dat het leesplezier zich blijft verspreiden!